آشنایی با انواع پکیج و نوع مصرف آنها در خانه و ساختمان های تجاری

از جمله مصارف پکیج گرم کردن خانه یا ساختمان های تجاری با استفاده از گرمایش از کف، رادیاتور و فن کوئل می باشد. همچنین آب گرم مصرفی واحد ها توسط پکیج های خانگی ایجاد می شوند.

پکیج دیواری و زمینی دستگاهی است که (به جای موتورخانه مرکزی) قادر به تأمین همزمان آب گرم مصرفی و آب گرم شوفاژ برای هریک از واحدهای آپارتمان (یا ویلاها) بوده و به راحتی به جای یک کابینت دیواری یا زمینی نصب می گردد و علاوه بر بازدهی انرژی بالاتر و مصرف سوخت کمتر (نسبت به موتورخانه مرکزی) باعث حذف لوله کشی های گسترده در ساختمان و نیز مستقل شدن هر یک از واحدها از نظر گرمایش و تأمین آب گرم مصرفی می گردد.

چگونگی کارکرد انواع پکیج گازی

سوخت‌های گازی که معمولا برای تامین انرژی حرارتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، از هیدروکربن‌های اشباع شده مانند متان (CH₄)، اتان (C2H6)، پروپان (C₃H8) و غیره تشکیل شده‌اند. در ایران از گاز طبیعی و گاز مایع جهت تولید انرژی استفاده می‌شود.

سوخت‌های گازی در حالت عادی به صورت گاز هستند. از مزایای این سوخت‌ها می‌توان به ارزان بودن آن‌ها در ایران نسبت به دیگر سوخت‌ها، سهولت شعله ور شدن، کنترل و بهینه‌سازی آسان احتراق و آلودگی کمتر اشاره کرد.

در قلب بیشتر آبگرم‌کن‌های بدون مخزن (پکیج) یک واحد کنترل الکترونیکی (ECU) قرار دارد. واحد ECU همه کارکردهای آبگرم‌کن شامل کنترل دما، جرقه، جریان گاز و مدولاسیون را کنترل می‌کند. و همچنین مسئول ایمنی می‌باشد، با یک سنسور آتش و قطع کن خودکار گاز که هنگامی که مشکلی وجود دارد عمل می‌کند.

در ابتدا وقتی شما شیر آب را هرجای خانه باز می‌کنید، سنسور جریان آب که به ECU متصل است، جریان آب را تشخیص داده و پروسه‌ی گرم کردن آب شروع می‌شود. سنسورهای جدیدتر، حداقل جریان را هم تشخیص می‌دهند. بعضی مدل‌ها دارای فن احتراق هستند که هوا را برای پروسه‌ی احتراق به داخل می‌کشند. در همین زمان، ECU جریان گاز را باز و جرقه‌زن را روشن می‌کند. جرقه‌زن تا زمانی که سنسور شعله، آتش را تشخیص دهد، جرقه می‌زند. در مواقعی که مشعل در عرض چند ثانیه‌ی کم روشن نشود ECU جریان گاز را برای جلوگیری از انباشتگی ناامن گاز قطع می‌کند.

مشعل گاز گرما را به مبدل حرارتی در عین عبور آب از آن اعمال می‌کند. به این خاطر که آب از یک مسیر مارپیچی عبور می‌کند، آب بیشترین گرمای ممکن را از دیواره‌های مبدل دریافت می‌کند.بعضی مدل‌ها یک مبدل حرارتی دومی دارند که برای پیش-گرم کردن آب که از گرمای ناشی از گازهای خروجی مشعل استفاده می‌کنند.

این نوع از آبگرم‌کن‌ها جریان پیوسته به عنوان یک مدل «پکیج» شناخته می‌شوند. مزیت آن‌ها بهره‌وری بالای انرژی آنها است، در عین حال دارای قیمت بیشتری نسبت به مدل‌های دیگر هستند.

بیشتر پکیج‌ها دارای حداکثر دمای از پیش تنظیم شده در کارخانه هستند. این یک احتیاط ایمنی برای جلوگیری از حوادث است. ۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد برای مصارف خانگی متداول است.از آنجایی که جریان و دمای آب آب ورودی می‌تواند متفاوت باشد، ECU میزان گاز مشعل را با کم و زیاد کردن تنظیم و تعدیل می‌کند. این تعدیل میزان گاز و شدت شعله همان چیزی است که دمای آب را ثابت نگه می‌دارد. این کارکرد وابسته به دمای آب ورودی و آب خروجی از مبدل است.

بعضی مدل‌ها دارای کنترلر دمایی هستند که به کاربر اجازه‌ی تنظیم دمای حداقل از پیش تنظیم شده‌ی کارخانه‌ای را می‌دهد. این کنترلرها می‌توانند یا روی خود پکیج باشند و یا دورتر از پکیج به صورت باسیم (مثلاً در آشپزخانه، اتاق یا حمام) به آن وصل شده باشند. حتی بعضی‌ها به صورت بی‌سیم بوده و دارای آپ‌های مخصوص که امکان کنترل با گوشی‌های هوشمند را می‌دهد.

برای جرقه زدن فندک، به منظور روشن کردن گاز، واحد پکیج به برق خانه متصل می‌شود. همچنین بعضی پکیج‌ها دارای توربینی هستند که می‌تواند از جریان آب ورودی برق تولید کرده و استفاده کند. حتی بعضی پکیج‌ها از یک باتری استفاده می‌کنند.پکیج‌های دارای توربین یا باطری نسبت به مدل‌های دیگر این مزیت دارند که در مواقعی که برق قطع باشد می‌توانند کار کنند و شما آب گرم خواهید داشت.عیب پکیج‌های دارای توربین این است که از لحاظ ابعادی نسبت به مدل‌های برقی بزرگ‌تر و گران‌تر هستند.